کد مطلب:30712 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اعتقادات

مي دانم جهان آخرت پاياني ندارد, اما اگر كسي به اندازهء بدي هايش در جهنّم باشد و به اندازه خوبي هايش در بهشت , بعد از آن به كجا مي رود و چه بلايي سرش مي آيد؟

بر اساس مشيّت حكيمانهء خداوند انسان داراي سه نشئهء و جايگاه زندگي است . زندگي در دنيا كه بافرارسيدن مرگ پايان مي پذيرد; زندگي در عالم برزخ كه با برپا شد قيامت كبري خاتمه مي يابد و زندگي در عالم آخرت كه جاويدان است و اين جاودانگي لازمهء وجود انسان است كه يا هميشه در جهنّم ماندني است و اين فقطمخصوص كفار و مشركان مي باشد و انسان موحّد كه بر اثر آلودگي به گناه به جهنّم وارد شود, پس از پاك شدن از گناه مشمول رحمت خدا مي شود و از جهنّم رها خواهد شد و يا باقي و جاويد در جنّت و بهشت است , و از نعمت هاي بي پايان الهي بهره مند مي باشد. قرآن دربارهء گروه اوّل كه كفّار هستند, مي فرمايد:

و فرزندانشان , از مجازات خدا در امان بمانند. آن ها اصحاب دوزخند و جاودانه در آن خواهند ماند>.

و در مورد بهشتيان مي فرمايد:

وارد سازد كه از زير درختانش نهرها جاري است و جاودانه در آن مي مانند و خداوند روزي نيكويي براي او قرار داده است >.

البتّه چگونگي زندگي و حيات اخروي كاملاً به نحوهء زندگي در دنيا بستگي دارد كه نبي گرامي اسلامي فرمود: (1)و به قول سعدي

]از مكافات عمل غافل مشوگندم از گندم برويد جو ز جو

]بنابراين لازمهء عقايد و اعمال و كردار و اخلاق نيك در دنيا, خلود در بهشت و نتيجه مرگ با كفر و شرك , خلوددر جهنّم است . نتيجه اين كه زندگي در جهنّم براي كفّار و در بهشت براي اهل جنّت هميشگي است و پايان ندارد.(2)

(پـاورقي 1.كنزالحقايق , باب دال .

(پـاورقي 2.مجموعه آثار, شهيد, ج 2 ص 519ـ 537 پيام قرآن , مكارم شيرازي , ج 6 ص 491ـ 503 منشور عقايد اماميّه , جعفر سبحاني ,اصل 118 ص 209